Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Πάρε με κάπου ωραία

Για το κορίτσι που έκλεισε τα μάτια του, να το πάρουν κάπου ωραία. Για το κορίτσι που φόρεσε μια γυάλα με νερό στο κεφάλι, να κάνει παρέα στα χρυσόψαρα.

Μια αναζήτηση γαλήνης. Κάνε ησυχία, κλείσε τα μάτια.

Άκου την πένα να χαϊδεύει το χαρτί. Άκου το μελάνι να ρέει πάνω σε άδειες σελίδες, γεμίζοντας τες όνειρα.

Μην ανοίγεις τα μάτια. Ό,τι χρειάζεσαι να δεις, το βλέπεις.
Το βλέπεις μόνο με τα μάτια κλειστά και τη φωνή μου.

Οι άγγελοι χορεύουν βαλς με τους διαβόλους.

Κοίτα τους. Το βλέπεις κι εσύ;
Η νεότητα στάζει σε ξερά χείλη και σκισμένα χέρια. Το βλέπεις κι εσύ;
Δεν έχεις πια σώμα. Πετάς. Το βλέπεις κι εσύ;
Μπορείς να φύγεις τώρα. Μπορείς να πας οπουδήποτε θελήσεις.

Τώρα όμως πρέπει να ανοίξεις τα μάτια.
Μη με ακούς πια. Αυτά είναι δικά μου όνειρα.

Είναι ώρα να ξυπνήσεις. 
Κάνε τα δικά σου. 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου