Είδε τη γυναικεία φιγούρα της στο θολό τζάμι του μπάνιου. Ήθελε παρέα. Σταγόνες έρεαν στα τοιχώματα του ντους σαν σταγόνες φθινοπωρινής βροχής πάνω στα γυαλιά. Ανακατεμένα με δάκρυα που κανείς δεν είδε.
Έσυρε την πόρτα και την πλησίασε.
Αυτή έκανε δυο βήματα προς τα πίσω μέχρι που χτύπησε γωνία. Τα χέρια της βρέθηκαν απότομα κολλημένα στον τοίχο πάνω από το κεφάλι της καθώς αυτός τα κρατούσε με το ένα του χέρι.
Σε ένα ντους όπου τα όνειρα και οι αποφάσεις παίρνονται, ήταν καιρός και να υλοποιηθούν.
Τα χείλη της τρεμόπαιζαν ενα χαμόγελο, πιο υγρά απο ποτέ.
Ήθελαν κούμπωμα και το βρήκαν. Και πιο χαμηλά, να της φιλάει και να της δαγκώνει τον λαιμό, να μην ξέρει τι να περιμένει. Την γυρνάει και την φέρνει πάνω του. Τα σώματα γλιστρούσαν μα έμεναν κολλημένα. Ανατρίχιαζαν μα δεν έκανε κρύο. Υδρατμοί.
Αυτή αγχωμένη δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια της γι' αυτό εκείνος την έβαλε να κρατάει τον τοίχο και τεντώθηκε προς τα πίσω μέχρι που εξέπνευσε βαθιά, αυτός το απόλαυσε. Η πόρτα έκλεισε και το μόνο που φαινόταν καθαρά ηταν οι δυο παλάμες της στο τζαμί, τα ζαρωμένα χείλη και το στήθος της. Βογκητά, ανάσες, χαλάρωση και διέγερση. Να φεύγω, να μην ενοχλώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου