Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Για εμάς τους δύο



Κοίτα πλάκα, 
κοίτα πώς ρέουν οι λεξεις, 
σαν ένας κα 
                    τα
                        ρά
                             χτης
παραισθήσεων και συναισθημάτων 
εμπλουτισμένες με λογική του 
κάθε μου είναι. Μα φαίνεται;

Αυτό που νιώθω, το νιώθουν και οι άλλοι; 

Το κάθε μου                        κενό
το αντιλαμβάνονται ή είναι όλοι τους

Κ Ο Μ Π Α Ρ Σ Ο Ι κι ας νομίζουν οτι είναι πρωταγωνιστές

σε ένα θέατρο παραλόγου που φτιάχτηκε μόνο 

                       για εμάς 

                                ...τους δύο;

Η πειθώ κάνει στα ψέματα για μια τελευταία φορά ότι όλα πάνε μια χαρά, ενώ

Δ ε ν  πάνε καν. 

Δε σου ζητάω να με πιάσεις. 
Ζητάω περισσότερα.

Να με αγγίξεις. 
Κι ας μη με ακουμπήσεις. 
Και μη λες πως δεν ξερεις τον τρόπο.

Μόνο εσυ τον ξερεις. 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΝΥΧΤΑ ΜΟΥ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου